Kitap adı: Veda
Yazar adı: Ayşe Kulin
Ayşe Kulin beğendiğim yazarlardan biridir. Tatil yapmak isteyen, kafa yormak gerektirmeyen kitaplar arayanlar için Meave Binchy gibidir. Hayatınız değişmez ama sıkılmazsınız da.
Ben bu kitabı okumadan önce Ayşe Kulin'in "Umut" adlı kitabını okumuştum ve daha sonra öğrendim ki, "Umut" bu serinin ikinci kitabıymış ve "Veda" ilk kitapmış.
Bu kitapta Osmanlı'nın yıkılış dönemini ve bir vekil ailesinin etkilenen hayatını okuyoruz. İkinci kitapta daha çok Ahmet Reşat'ın kızları ön plandayken, bu kitapta Mehpare ön planda ve de Kemal...
"Az evvel okşayarak düzelttiği ceketi bütün hızıyla duvara çarptı. Hızını alamadı, yere düşen ceketin üzerinde ter ter tepindi. Birden yaşlar boşandı gözlerinden. ceketi yerden aldı, göğsüne bastırdı, yüzünü kalın kumaşa gömerek hıçkırdı.
Mehpare, bu aşkın onu nereye kadar sürükleyeceğini bilmiyordu. Ama Kemal'in peşinde, gidebildiği her yere gitmeye hazırdı."
Bir devlet yıkılır, bir baba evinden ülkesinden ayrılırken, bir başkası ölür. Yeni doğan bebekler de vardır bu tabloda, tesellidir onlar gidenlerin arkasından. Kısacası güzel bir kitaptır "Veda", okunasıdır.
Kitabın en çok beni etkileyen kısımlarından biri de, bir Fransız subayına aşık olan Azra'nın kendi kendine konuşmasından bir bölüm;
"Mehpare, ne talihli kadınsın, bilsen! Hayatın boyunca seveceğin bir hayale sahipsin. O tamamen seninken kaybettin onu. Sırf bu nedenle hep senin olarak kalacak Kemal. Senin yaşadığını, yıprandığını, eskidiğini göremeyecek. Halbuki ben, bir Fransız subayının peşine takılıp, vatanımı ve ailemi geride bırakıp gider de bir gün ihanete uğrarsam... Bir gün terk edilirsem... Yaktığım köprüleri nasıl aşar da geri dönerim? Kime dönerim?"...
Chako
"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder